#OddajSerce

fot: France ADOT

Całą dobę w szpitalach, w których prowadzi się transplantacje serca, w stanie gotowości jest sala, sprzęt oraz personel. Uzależnieni są tylko od aktualnej sytuacji. Często stan, to brak dawców. 

Wg prawa, dawca to osoba, która za życia nie wyraziła sprzeciwu w formie wpisu w Centralnym Rejestrze Sprzeciwów.

Oświadczenie woli jest tylko drukiem informacyjnym, którego podpisanie powinno być impulsem do rozmowy z najbliższymi na temat naszych decyzji.

Serducho dające życie:

W ciągu roku, WYKONUJE SIĘ (tylko!) 60-80 PRZESZCZEPÓW SERCA!
Czekających jest co najmniej 3 razy tyle.

TYLKO GRUPA KRWI MUSI SIĘ ZGADZAĆ.

Nie ma czasu na badanie zgodności tkankowej.

SERCE OD DAWCY MOŻNA PRZESZCZEPIĆ DO 4 GODZIN!

Nerka może czekać kilkanaście godzin na przeszczep, serce tylko 4.

NA SERCE CZEKAJĄ TEŻ KILKULETNIE DZIECI I NASTOLATKI.

REHABILITACJA PO PRZESZCZEPIE TRWA OK MIESIĄCA!

CZY PACJENCI WRACAJĄ DO PEŁNI SIŁ?

„Mam koleżankę po przeszczepie serca, która jeździ z mężem na lodowiec na narty. Wcześniej natomiast była umierająca. Mam też pacjenta w wieku powyżej sześćdziesięciu lat, który po przeszczepie zdobył w Finlandii mistrzostwo w narciarstwie, wyśmienicie jeździ na nartach i ja sam nie mogę go dogonić, chociaż uważam, że dobrze jeżdżę.” dr n. med. Karol Wierzbicki (fragment wywiadu dla portalu Zdrowie w Krakowie)  

Fot. France ADOT

Nie odsuwaj tego typu akcji, przemyśl... Nie bądź w tym wypadku egoistą. Oddawaj krew, zapisz się do banku dawców szpiku, rozważ oddanie narządów po swojej śmierci. 

Postaw się na miejscu rodzica, który nerwowo codziennie oczekuje dawcy serca dla swojego dziecka, bez którego rozstanie staje się coraz bliższe. Postaw się na miejscu 22-letniego chłopaka , który zdaje sobie sprawę z powagi sytuacji - pewnie nie od razu. Nie bagatelizujmy tak ważnych rzeczy! Życie jest krótkie i bez zbędnego patosu, po prostu pamiętajmy o tym.

Na zakończenie słowa córki kobiety, która stała się dawcą – one najlepiej podsumują ofiarowanie komuś szansy na życie oczami rodziny...

„Dwa lata temu moja mama - zgodnie z resztą z jej wcześniejszym życzeniem - została dawcą narządów. Nie ma większej pociechy, w momencie rozpaczy po odejściu najbliższych niż świadomość, że ich cząstka pozwoliła ocalić inne życie..."